Knuffelen

Tijd van ontmoetingen met familie en vrienden

De donkere maanden van het jaar zijn weer aangebroken, dus de momenten met familie, vrienden en andere dierbaren zullen weer talrijk zijn. Sinterklaas hebben we net achter de rug en we gaan door met de kerstdagen en ten slotte oud- en nieuw. Ook in de dagen er tussendoor worden veel vrienden en kennissen bezocht, omdat half Nederland toch zijn verlofuren aan het opmaken is.

Kortom de tijd van ontmoetingen, maar ook de tijd om eens na te denken over het afgelopen jaar en over de goede voornemens voor het komende. Ter voorbereiding op die goede voornemens en bij gebrek aan goede televisie, heb ik weer eens wat boeken uit de kast getrokken. Te beginnen bij het “Het geheim van het geluk” van Joel Ben Izzy en daardoor geïnspireerd door Balsem voor de Ziel, een boekenreeks die nu alleen nog maar tweedehands is te krijgen. Mooie verhalen met een boodschap die regelmatig een gevoelige snaar raken.

Belang van knuffelen

Enkele verhalen over het belang van menselijke aandacht en aanraking trok mijn aandacht. Onderzocht is dat een mens vier knuffels op een dag nodig schijnt te hebben om te overleven. Echt welbevinden komt pas vanaf tien knuffels per dag. Ik weet dat er lang geleden een (overigens verschrikkelijk) experiment is uitgevoerd met kinderen die zonder aandacht, aanraking en affectie, werden grootgebracht. Die kinderen kwijnden letterlijk weg en behielden daar hun leven lang last van. Dat die drie zaken (aandacht, aanraking en affectie) dus belangrijk zijn voor ons welzijn mag dus als een gegeven worden beschouwd.

Maar hoeveel knuffels krijg ik eigenlijk op een dag? En hoeveel knuffels geef ik aan anderen? Er gaan dagen (soms weken) voorbij zonder. Een onvermijdelijke gedachte hierbij is die aan mijn poezen. Zit ik goed en wel op de bank, dan springt er één op mijn schoot om eens een goede rugmassage te ondergaan. En om een aai over de bol lopen ze sowieso de hele dag te smeken. Zonder dat blijven twee grote ogen mij verwijtend aanstaren tot ik alsnog mijn handen uit de mouwen steek. Eten en aandacht, maar vooral aanraking, is dat nou zo belangrijk? Als ik erover nadenk is dat eigenlijk wel zo. Als ik word geknuffeld, voel ik me geweldig. Als ik een knuffel aan een ander geef ook. Dubbele winst! Waarom doe ik dat dan zo weinig? Is het angst? Leven we in een afstandelijke tijd dat we elkaar nauwelijks nog durven aanraken?

Nationale knuffeldag 

In Vlaanderen hebben ze in oktober een Nationale Knuffeldag. Misschien dat dat volgend jaar ook wel gaat overwaaien naar Nederland, maar zo lang ga ik niet wachten. Ik ga de komende weken en waarschijnlijk ook het hele volgende jaar heel veel knuffels uitdelen aan de mensen om me heen. En hopelijk heb ik je kunnen inspireren om hetzelfde te doen. Wie heeft er al veel te lang een knuffel van jou verdiend, maar nog niet gekregen? Wacht niet langer en geef je eerste knuffel van deze dag. Laat heel 2009 een Nationaal knuffeljaar zijn!

En bij deze alvast een virtuele knuffel van mij (((( )))). Kom je me op straat tegen, schroom dan niet.