Het grote zit in het kleine

Ik heb het voorrecht gehad om met een groep collega’s een aantal dagen in een Klooster door te brengen. En dat heeft mij meer dan genoeg stof opgeleverd om een tiental columns over te schrijven. En dit is dus de eerste in de reeks.

Op zoek naar zingeving

In de afgelopen jaren ben ik bezig geweest met zingeving. Waarom doe ik het werk dat ik doe, wat drijft mij om een boek te schrijven en uitgegeven te krijgen, waarom gedraag ik mij in mijn relatie zoals ik doe, waarom vind ik het zo belangrijk om overal op tijd te komen (en heb ik er een hekel aan als anderen dat niet doen) en tot slot, wat is de zin van dat alles. Mijn filosofie daarover is al jaren helder: niets, maar dan ook helemaal niets heeft zin. Je wordt geboren en je gaat dood. Daartussenin doe je een hoop dingen, maar na je dood is dat weg, het vervliegt. En als je al van betekenis bent geweest voor één of twee anderen, als je al een boek in de bibliotheek hebt staan (naast al die honderduizend anderen), dan nog is dat betekenisloos in het grotere heelal. En van dat besef word je niet vrolijk, ik ten minste niet. En ik weet wel dat er allerlei geloven, filosofiën over leven na de dood, reincarnatie en noem het maar op bestaan, maar dat is een geloof en geen feit. Zelfs als je daarin zou geloven, dan vind ik het gek dat dit leven ‘een beproeving’ is voor een mooiere tijd hierna. Dat wil ik niet geloven. Dit leven moet zin hebben. Tenminste, dat was een drijfveer tot voor kort. Steeds op zoek naar een zin die ik maar niet kon vinden.

Ruimte door loslaten

Tijdens mijn verblijf in het klooster heb ik voor mijzelf een inzicht gekregen (naast vele andere) over dit onderwerp. Voor mij is dat heel waardevol en misschien biedt het ook aan jou een houvast. Ik was steeds op zoek naar de zin van het leven, wist het antwoord allang (dat is er niet), maar accepteerde het antwoord niet en ging steeds verder op zoek naar iets dat er niet is. De afgelopen dagen heb ik voor mijzelf geaccepteerd dat het leven geen zin heeft. En dat gaf ineens zoveel ruimte in mijn hoofd dat er ruimte ontstond voor nieuwe vragen en nieuwe antwoorden. Al die tijd had die levensvraag ruimte ingenomen in mijn hoofd en mij daarmee beperkt in het verkrijgen van een heel andere kijk op het leven.

Zingeving zit in kleine dingen

De ruimte werd gevuld door het inzicht dat ‘je het grote (zingeving) in het kleine zult vinden’. Dat betekent voor mij liggend in het gras genieten van een mooie lente- of zomerdag, mijn zoontje helpen met groot worden, genieten van vrienden die ik eigenlijk veel te weinig zie, genieten van lekker eten (dus ook geen genoegen nemen met massaproductie maar zoeken naar met liefde gemaakt (vaak biologisch) eten), het helpen van een collega die hulp nodig heeft, echt naar iemand anders (levens)verhaal luisteren zonder te oordelen. Dat betekent voor mij ook dat ik in plaats van mijzelf de ander meer centraal ga stellen in het leven. Een vraag die ik iedereen ga stellen is: “wat kan ik voor jou betekenen?” Dat heeft voor de korte termijn zeker zin, geeft ook heel veel voldoening en geeft enorm veel positieve energie. De dagen dat ik dit nu al toepas zijn enorm hoopgevend en ‘zinvol’ dat ik daar erg blij van word. Het geeft mij de energie en kracht om daarmee door te gaan.

Wat kan ik voor jou betekenen?

Ben jij ook zoekende, dan hoop ik dat je iets aan mijn verhaal hebt. Wil je zelf eens op retraite in een klooster? Dan kun je via deze website een hoop links aantreffen (het kost echt vrijwel niets). Heb jij andere inzichten, laat die dan vooral achter in reactie op dit bericht. Een mens is namelijk nooit uitgeleerd en ik ben één en al luisterend oor, ook voor jou. Wat kan ik voor jouw betekenen?